Dudok appeltaart

Hier in Rotterdam kent iedereen, of nou ja, iedereen die wel eens buiten komt, het concept Dudok. Een prachtig grand café, midden in de stad, met de lekkerste appeltaart ter wereld. Die taart is bedacht door de geweldige Sereni Horton, die later de Koekela oprichtte aan de Nieuwe Binnenweg, waar ze dezelfde appeltaart verkoopt en nog heel veel ander lekkers. Sereni was gewoon in loondienst van Dudok toen zij de appeltaart bedacht. Ze heeft dan ook nooit iets extra’s ontvangen voor deze geweldige uitvinding (de eigenaren van Dudok staan niet bekend om hun, wel, vrijgevigheid), behalve dan de lof van één ieder die er ooit achter kwam dat het haar receptuur was. Zij maakt daar geen probleem van en is inmiddels al weer jaren zeer succesvol met haar eigen Koekela. Ik zeg: Sereni for president.

Hoe dan ook, online zijn er veel recepten van deze taart te vinden, maar dat zijn allemaal gigantische taarten. Net als die van Dudok, natuurlijk, maar voor ons iets te groot. Daarom hier onze bijdrage aan deze legende: een even lekkere taart, alleen wat menselijker in omvang. Ook bakten wij deze keer eens zonder kaneel (een hele stap voor deze kaneelliefhebbers, niet dat we niet dol zijn op kaneel natuurlijk, wie houdt er nou niet van? Maar gewoon, ter variatie) maar met kardamom. Kies zelf maar wat je lekker vindt. Nog een bijkomend voordeel: de taart is ei-vrij. Een mooie aanvulling voor ons blog, waar ook al een lactose-vrije appeltaart, een snelle appeltaart én een appeltaart met alles op staat. Oh, en natuurlijk nog de appelscones en appel muffins. Iemand nog ideeën? Oooh een appel crumble. Oh nee, hebben we ook al… Hm.. ik moet nodig nog wat nieuwe appelrecepten schrijven merk ik.

Lees verder

bananenbrood

In Angelsaksische landen heeft men erg veel verstand van bakken. Met name van ge-bak, Engels brood is volgens mij niet specifiek hoogstaand. Hoe dan ook, die slimme mensen noemen een cake, zoals wij dat kennen, een loaf. Wat zich ook wel weer laat vertalen als brood. Waardoor allerlei soorten ‘cake’ ineens brood kunnen heten, en dus veel gezonder zijn. Snappen jullie hem? Tea bread is dus eigenlijk cake, alleen dan heel veel plakjes want je neemt ook nooit maar één boterham. Ten slotte. Tenzij je om één of andere duistere reden je koolhydraatinname zou willen minderen, maar met die mensen praat ik niet dus de motivatie daarachter is mij volkomen vreemd.

Wij bakten (en aten) dus vol plezier een bananenbrood. Zonder nootjes, de Missus houdt niet van nootjes in gebak. Eh, in brood. Dus.

Lees verder

vlierbessenjam

De vlierbessen aan onze struik waren twee weken terug eindelijk rijp genoeg om te plukken en op te eten. De Kabouter at ze zo uit het vuistje, maar mama vind dat zelf behoorlijk, wel, goor. Het is trouwens ook niet aan te raden: rauwe vlierbessen zijn licht giftig en kunnen buikloop veroorzaken. Wij hebben dat nog nooit meegemaakt (mama at ze vroeger ook rauw) maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. Als jam smaken de bessen echter uitmuntend, dus toen we een bakje vol hadden is dat wat we ervan gemaakt hebben. Het plukken van de besjes van de takjes was leuk voor de Missus, en de Kabouter maakte er een hele show van om de lege takjes naar de vuilnisbak te brengen en weg te gooien. ‘Sjo! sjo!’ zegt ze dan, en dan smelten de Missus en mama van vertedering. Je kan deze jam ook met minder bessen maken, neem gewoon de helft van je gewicht aan bessen in suiker en je krijgt lekkere jam.

Lees verder