Vorig jaar waren de Missus, de Kabouter en Mama naar de geweldige Eigengemaakt markt, een initiatief van Rotterdamse Oogst. Het concept van deze markt is dat thuisproducenten van zowel eetbaar als verzorgend lekkers en knutselig moois, zonder winstoogmerk hun producten aan kunnen bieden aan het publiek. De Missus was erg enthousiast (Mama natuurlijk ook) en ter plekke werd bedacht dat we volgende keer mee zouden doen. En afgelopen weekend was het zover. We hadden natuurlijk ons aan kunnen melden met één van onze zoete baksels, maar er staan al zoveel dames met zelfgemaakte cakes en andere zoetigheid, ik wilde graag iets anders doen. En omdat het zo onweerstaanbaar is koos ik voor drie soorten huisgemaakte ravioli, gevuld met seizoensgroente en begeleid met een bijpassende smaakboter. Klinkt goed hè? Klinkt ook als veel werk hè? Nou dat was het ook.
perentaartjes
Mmm de geur van peer met kardamom is hemels. Weten jullie hoezeer geur en smaak met elkaar verbonden zijn? Bij de geweldige SuperZintuigen tentoonstelling in het even geweldige Naturalis kan je verschillende smaken proeven terwijl je je neus dichthoudt. Je steekt je hand in een ding, waarna er een druppel met water en smaakstof op valt die je op kan likken terwijl je met je andere hand je neus dichtknijpt. Sommige smaken kwamen een beetje door, zoals zoet en zuur, maar kaneel was er gewoon niet, pas zodra je je neus losliet sloop de smaak in een halve seconde je mond binnen. Hm, beetje een vaag verhaal misschien, ik denk dat jullie zelf maar naar Naturalis moeten om dit te begrijpen.
Deze taartjes geuren én smaken dus heerlijk, en zijn makkelijk te maken. Het idee is gebaseerd op de Franse appeltaart, alleen een beetje anders. Eigenlijk bakten we de taartjes om mee op kraamvisite te nemen, maar de Missus voelde zich niet lekker dus bleven we thuis. Het extra taartje wat daardoor overbleef had geneeskrachtige eigenschappen: na twee taartjes was zowel misselijkheid als hoofdpijn verdwenen als sneeuw voor de zon…
pompoenbroodjes
Dit is leuk, want pompoen = is helemaal van dit seizoen én geweldig lekker (niet volgens de Missus trouwens, maar deze broodjes vind ze wel fijn, net als de muffins van vorig jaar) en het is leuk om met klef deeg te rommelen én daarna ook nog eens heerlijke broodjes te kunnen eten, warm uit de oven met boter en eventueel wat historisch oude Goudse kaas. En omdat je de pompoen eerst poft (of noem je dat roosteren?) is de kleur en smaak van pompoen heerlijk intens aanwezig. Ik was van plan om de hoeveelheid pompoenpureé af te wegen voordat ik hem ging gebruiken, maar dat plan viel met een plons in het meel. Ik denk dat het in hoeveelheid om en nabij de 300 ml was. Maar wat dit recept extra leuk maakt is dat het niet zo nauw luistert. Is je deeg te droog? Doe er een el olijfolie bij, of wat yoghurt. Is het te vochtig? Schepje bloem extra, of twee… Net wat nodig is. Het moet uiteindelijk wel een lekker klef deeg blijven vind ik, dan krijg je heerlijk zachte broodjes. Het vormen luistert ook niet zo nauw, als de broodjes min of meer dezelfde dikte hebben garen ze goed genoeg. We bakken hier op het blog immers niet om een perfect resultaat te bereiken, maar om samen met onze kinders te genieten van de basis van ons bestaan: eten, liefde en warmte (van de oven, dus).


