Het stinkt hier, gisteren hebben we natuurlijk een heleboel oliebollen gebakken en de lucht blijft flink hangen. Onze afzuigkap is namelijk geen afzuigkap, maar een luchtverspreider. Wie dat ooit heeft bedacht… Maar de friteuse staat nog op het aanrecht, het vet is vers en stinken doet het hier toch al, geen beter moment dan vandaag om zelf chips te bakken. Vooral omdat er een paar pastinaken zo zielig lagen te kijken bij de Albert Heijn dat ik ze wel mee naar huis moest nemen. En pastinaakchips is lekker, mmmm. Niet volgens de Missus, zij gaf het geproefde chipje een enkeltje vuilnisbak. We bakten gewone aardappelchips, wortelchips en pastinaakchips. De Kabouter vind ze wel alle drie lekker, net als Mama.
Categoriearchief: Winter
kerstkoekjes
Is het jullie al opgevallen? Nog geen enkel uitrol/uitsteek koekjesrecept op dit blog. Terwijl koekjes bakken de ultieme kinderbakactiviteit lijkt, toch? Als je je niet druk maakt over de looks, dikte en smaak van je koekje tenminste. En daar gaat het hier mis want ik maak me daar wel druk om. Om de looks, om de dikte én om de smaak. Zo’n zeurpiet ben ik als het op koekjes aankomt. Koekjes zijn namelijk al niet zo lekker, vind ik dan, en mislukte koekjes zijn dus helemaal niet te eten. Droog, melig, niet smeuïg. Terwijl smeuïgheid eigenlijk wel één van de beste eigenschappen van eten is.
Hoe dan ook, tegenwoordig is de Missus al zo groot dat haar fijne motoriek ver genoeg ontwikkeld is om een koekje naar Mama’s smaak te produceren. Zo veeleisend, die moeder, rampzalig gewoon. Het recept vonden we online, en met wat kleine aanpassingen hebben we er een behapbare, Nederlandse hoeveelheid van kunnen maken. Het glazuur is met rauw eiwit bereid, als je dat liever niet gebruikt kan je ook de poedersuiker aanmaken met een paar el water of, nog lekkerder, oranjebloesemwater.
chocovervloed
Hebben jullie ook zo’n berg chocoladeletters en half afgekloven mini-Sinterklaasjes over sinds 5 december? Wij komen er maar niet doorheen, een klein blokje chocolade in je mond steken is één ding, maar een stuk van bijna 200 gr is gewoon niet te overzien. OK, misschien zijn wij geen die-hards, en misschien geven we te makkelijk op, maar teneinde de chocovervloed wat meer in goede banen te leiden, besloten wij de letters om te smelten en er nieuw en ander lekkers van te brouwen.





