Pizza zelf maken is heel erg leuk én heel erg lekker. Natuurlijk kan je laten bezorgen, afhalen, ontdooien of een kant-en-klaarmix gebruiken, maar het zal altijd mager afsteken bij een heerlijk recept uit eigen keuken. Ok, het is hier geen Italië natuurlijk, waar ieder gehucht zijn eigen pizzeria mét houtoven heeft, waar knappe mannen flinterdunne bodems de lucht in cirkelen, de buffelmozzarella aan de bomen groeit en de basilicum tussen de straatstenen doorpiept. Maar als je je oven maar heet genoeg stookt krijg je wel die heerlijke, broeierige temperatuur die je nodig hebt om je in Italië te wanen. En de lekkerste thuispizza natuurlijk. Bedenk je bij het beleggen van je pizza twee dingen: less is more en een pizza bak je maar heel even, dus je beleg moet of al gaar zijn, of je moet het niet erg vinden dat het zowel rauw als een beetje aangebrand is. Ik heb het dan met name over groentes. Stel dat je bijvoorbeeld een pizza met champignons wilt maken, bak die dan eerst in een goed hete pan met olijfolie, tijm en knoflook. Of courgette: eerst even grillen. Aubergine: eerst bakken in olijfolie. Spinazie: even blancheren, anders verbrandt het. Etcetera. Ook zijn drie soorten beleg vaak wel genoeg, een Amerikaanse stijl pizza met shoarmavlees, pepers, gehakt, champignons, ham, augurk, tomaat, salami en vanille-ijs kan je bij Domino’s ofzo bestellen, een zelfgemaakte pizza behandel je wat beter hoop ik. Probeer je smaken voor te proeven: bij zachte courgette past bijvoorbeeld best een pittige kaas, bij salami iets wat het zout en de knoflook complimenteert- bijvoorbeeld olijfjes. Nou ja, je snapt het wel. De Missus eet altijd pizza met olijfjes. Zelfs in La Pizza, de beste pizzeria van Rotterdam maar wel met een ‘conceptuele gedachte’ achter iedere pizza, wist zij de pizzabakker te bewegen tot een margherita met olijven. Una pizza bambini, werd het genoemd. De Missus was tevreden. Dit recept maakt drie gewone pizza’s, of zo’n 9 á 10 kleintjes.

Lees verder →