hot cross buns

In Nederland zijn deze kruidige krentenbroodjes (traditioneel Angelsaksische paasbroodjes) volgens mij niet echt bekend, hoewel je soms bij de bakker puntjes met specerijen en sukade kan kopen die qua smaak redelijk overeenkomen. Ik leerde ze kennen in Canada, toen ik bij het specerijenwinkeltje op Granville Island Market in Vancouver werkte. Ik had een collega die bijzonder trots was op zijn Britse achtergrond, inclusief de droge humor en een voorliefde voor sterke, zwarte thee. ‘The British empire was build on cups of tea’ declameerde hij iedere keer als hij een kopje thee bij het winkeltje aan de overkant ging halen. En dat was vaak. Omdat eten een gedeelde passie was van alle werknemers in de winkel (anders ging je er echt niet aan beginnen, verschrikkelijk slecht betaald, vreselijke uren, potentaten als baas) brachten we vaak dingen die we thuis hadden gemaakt voor elkaar mee om te proeven (mijn Indonesische hapjes vonden altijd gretig aftrek, de zuurkool durfde niemand aan te raken). En zo kwam het dat de theedrinkende Canadees op een dag met hot cross buns aankwam, door zijn vriendin (vast ook een troste Angelsaksische) gebakken. Man, dat was lekker! De specerijen, allemaal van prachtige kwaliteit want dat wisten we wel te vinden natuurlijk, de sukade, het glazuurstreepje… Alles versterkte de kracht van dit kleine hapje brood. Ik was verkocht, zeker met een kopje loeisterke zwarte thee met melk erbij. Omdat de Missus niet van sukade houdt heb ik dit keer alleen rozijnen gebruikt, maar je kan natuurlijk altijd een variatie van gedroogde vruchten gebruiken. Mocht je nou graag ovenverse broodjes als ontbijt willen serveren, maar niet al 3 uur vantevoren op moeten staan om ze op tijd klaar te hebben (wie zou dat wel willen, vraag ik mij af?) dan kan je het deeg maken de avond van tevoren maken en de eerste keer laten rijzen. Als je de buns hebt gevormd en voor de tweede keer gaat laten rijzen, plaats ze dan in de koelkast. Ze rijzen nu veel langzamer en krijgen daardoor ook een iets andere structuur, licht knapperig en een tikkeltje zuur. Heerlijk! Zorg dat ze minstens 10 uur kunnen blijven staan, neem ze uit de koelkast en zet de oven aan om voor te verwarmen. Dan maak je ze verder af zoals aangegeven in het recept hieronder.

Lees verder

omeletrolletjes

Oh wat heerlijk dat prachtige weer! De Missus viste meteen haar picknickkleedje tevoorschijn toen de zon de tuin in kwam. Ons nieuwe gazon moest officieel worden ingewijd met een heerlijke picknick voor drie personen, waarvan er één steeds pardoes in het eten ging zitten. Picknicks maken, al dan niet met echt eten, is al jaren één van de favoriete bezigheden van De Missus, ze kan haar creativiteit, kooklust en gastvrouwschap er allemaal in kwijt. Gister wilde ze zelf alles maken, maar ik mocht wel helpen. We hadden nog twee heerlijke kraakverse eitjes van onze lieve vrienden aan de Waal en besloten om daar omeletrolletjes mee te maken: makkelijk eten voor een picknick en voor iedereen lekker. Ik wilde een vlaggetje er in steken maar De Missus kwam met het geniale idee om van stukjes brood vlaggetjes te maken. Roosteren leek haar niet zo lekker, maar kan natuurlijk net zo goed als daar je voorkeur naar uitgaat. Ze smeerde nog driedubbele sandwiches met spekuloospasta, maakte een heerlijke fles limonade met ijs en bevroren framboosjes, waste wat fruit en we konden de tuin in. De halve eierschalen hebben we gevuld met wat aarde en sterrekerszaad, als ze uitkomen kunnen we er met Pasen van genieten.

Lees verder

imperfecte rozenmacarons

Jawel, we hebben het toch gedaan, macarons gemaakt ondanks mijn eerdere twijfels omdat het me te moeilijk leek. Recepten online hadden het over eiwitten die drie dagen moesten rijpen op het aanrecht, keukentemperaturen, luchtvochtigheid. Allemaal heel leuk en aardig, maar ik ben geen perfectionist en dat het leuk werk is ‘het proces’ is toch minstens zo belangrijk als het resultaat, dus dingen als twee keer de bloem zeven voor ik er een cake mee bak: nee, dat gaat m niet worden. Maar ik had een tijdje terug een macaronsetje en een zak amandelmeel gekregen, en het receptenboekje wat erbij zat maakte er helemaal niet zo’n gedoe van. Niet dat het nou persé een goed recept was (de helft van de omschrijvingen staan door elkaar gehaald) maar het nam mijn vooringenomen-anti-perfectie intimidatie aardig weg. Dus bakten wij macarons, met het setje. En ook gewoon op een siliconen bakvel, want het bleek allemaal reuze mee te vallen. Ze waren heerlijk, vandaag nog lekkerder dan gisteren omdat ze door een tijdje gevuld te ‘rijpen’ die combinatie van crunchy en taai hadden gekregen die zo kenmerkend is voor macarons. We hadden ze gevuld met kweepeerjam, bosbessenjam en ganache. Ik vond de ganache te overheersend, maar de jam erg lekker. Als smaakje hebben we rozenwater gebruikt, en een drupje roze kleurstof omdat dat zo mooi was bij die smaak. Je kan vast prima macarons maken met behulp van een gewone spuitzak, maar het kussenachtige vul-ding wat bij de set zat is, behalve dat de helft van je beslag er in blijft steken, wel heel erg handig, net als de voorgevormde siliconen bakvorm die precies aangeeft hoe groot je de macarons moet maken willen ze uiteindelijk de ‘juiste’ vorm hebben. Maar handig maakt het nog niet onmisbaar, en ook een visueel mislukte macaron smaakt uitstekend. Dit recept maakt min of meer 12 macarons. Tenzij je ze een beetje te klein maakt (zoals wij deden) dan heb je er wel 20. Maar dat is een goed ding.

Lees verder