Ik durf het toch weer aan, een ‘gewoon’ koekjesrecept. Ik heb namelijk een truc gevonden om mijn lichte perfectionisme op koekjesgebied een plek te geven: de eerste keer uitrollen en uitsteken doe ik stiekem helemaal zelf, in de keuken, zo zachtjes mogelijk, terwijl Ome Disney de kinderen bezig houdt. Als die koekjes dan veilig en wel op de bakplaat liggen kneed ik het restdeeg (bijna de helft, dus best een goeie deal) snel weer tot een bal en dan roep ik heel scheinheilig ‘wie wil er koekjes bakken?’ zodat de kinders er rustig en ongestoord een uur over kunnen doen om het koekdeeg tot moes te knijpen uit te rollen, uit te steken en in hun mond te stoppen. En dat is wel zo gezellig, zeker als er ander klein grut in huis is, zoals De Missus’ BFF, CC.
Dit is trouwens een serieus lèkker koekjesrecept, van Nigella natuurlijk, en het glazuur maak ik aan met rozenwater wat zo’n koekje extra onweerstaanbaar maakt.
