Goedemorgen, al ontbeten? Of misschien plannen voor een uitgebreide brunch? Dan komt het vast goed uit dat wij net appel scones hebben gebakken, want deze ingrediënten hebben jullie vast in huis. Ik zal het snel posten, want de thee wordt koud. Dit recept is voor 12 scones.
De Missus had een lichte obsessie met gelatine de laatste tijd. Op de doos van het snoephuisje waren de ramen gevuld met gelatinevelletjes als glas, en de Missus wilde er alles van weten (‘gekookte botten??’ in die trant zeg maar…) dus bedachten wij dat we er eens een gerechtje mee gingen maken. Zoals deze heerlijke, romige, suikervrije, exotische honing bavarois. Het recept komt uit één van mijn eerste kookboeken, gekocht toen ik net op kamers woonde en een huisgenootje had met wie ik mijn kookpassie kon delen. Het boek heet Desserts en de eerste druk stamt uit 1985. Er staan dus echt typische jaren ’80 recepten in, dat bestaat, geloof me maar. Maar dat maakt het niet minder lekker, en deze bavarois heb ik al vaak gemaakt en zit zo makkelijk in elkaar, het is gewoon geniaal. De Missus had er veel plezier in, en heeft de gelatine in alle stadia geproefd. Hij was in alle stadia vies, dat was wel de conclusie. Maar dat de bavarois overeind bleef daardoor, dat is toch heel bijzonder. Dus gelatine blijft voor haar aan de goeie kant van de lijn, en niet aan de verkeerde waar de gevreesde ‘kouwe kaassss’ (neus dicht) en ingeblikte vis (neus dicht en met je hand wapperen en je bord dramatisch aan de andere kant van de tafel zetten) staan.
Beste mensen, mijn excuses voor de lange stilte hier op het blog. Er kwam werk tussen, en tja, centen gaan voor hobby. Er kwam nog iets trouwens, maar niet er tussen: een pakketje van een lieve kennis/bloglezeres: een nieuwe Braun staafmixer mèt perfecte accesoires. Ik ben er nog steeds helemaal door overdonderd, en moet hem iedere dag gebruiken om te kijken of het echt waar is. En het is echt waar, en hij doet het perfect. We maakten al soepjes, pesto, slagroom, mayonaise, geraspte worteltjes, kaas, beslag… ik ben er heel erg blij mee. Dus bij deze is dit receptje opgedragen aan Kirsten en haar gezin, ik hoop dat jullie van chocolade houden. Want deze koekjes zijn eigenlijk luchtige chocolade bergjes met nootjes, zonder bloem (dus glutenvrij) waarvan de buitenkant knapperig is en de binnenkant smelt in je mond. De Missus wilde ze helemaal alleen maken, wat ook nodig was want de Kabouter wilde lekker op Mama’s arm zitten en verder niets. En zo konden we meteen ook een andere nieuwe aanwinst proberen: een siliconen bakvel, welke Mama voor haar 29e verjaardag kreeg. Wat geweldig is dat zeg, ik kan het iedereen aanraden. En ook al die vrolijke kleurtjes van dat siliconenspul, perfect voor kinderbaksels.
