Toen de Missus werd geboren heeft mijn schoonmoeder mij zover gekregen om een spaarrekening voor kindjes te starten met als bonus een adoptie-appelboom. Die boom staat op de Olmenhorst, een landgoed in Lisserbroek. Het is er prachtig en heerlijk, en het is zo’n leuk idee om ieder jaar écht je eigen appels te kunnen plukken, aan je eigen boom. Een beetje terug naar de natuur, weg van het gejaagde stadse leven. Lekker biologisch shoppen in de Landgoedwinkel, een kommetje pastinaaksoep erbij en natuurlijk appeltaart, appelsap, appelbrood etcetera. Maar de laatste jaren werd het steeds drukker op de Olmenhorst. Tijdens het Oogstfeest draaiden er zweefmolens, stonden er lange rijen voor de toiletten, kassa’s en de koffie, riepen honderden hippe vaders en moeders zonder z om hun kinderen ‘Spyker, niet so dicht bij die sweefmoleh’ en werden wij steeds stiller. So much voor terug naar de natuur. Om het feestgedruis te omzeilen gingen we dit jaar in ieder geval niet meer in het weekend en ook *en vooral* niet tijdens het oogstfeest naar onze appelboom, en dat was een wijs besluit. We hadden een heerlijk rustige en zonnige dag tussen de appelbomen, picknick in het gras, grote oogst, korte rij. En met 20 kilo appels weer naar huis.
Lees verder
