pepernoten

Of eigenlijk: kruidnoten. Maar dat dekt de lading echt niet, specerijenbommetjes zou beter zijn. Omdat ik de teksten van de liedjes steeds vergeet Om de sfeer wat te verhogen dacht ik leuk Sinterklaasliedjes op Spotify te luisteren. Natuurlijk koos ik precies dat album waarbij een kinderkoortje van 4 begeleid wordt door een waarschijnlijk gezette man van middelbare leeftijd met uilenbril en ponis op een keyboard. Tenenkrommend, maar de Missus vond het prachtig en heeft op de muziek nog een hele performance gegeven met zang en dans en schoenen zetten. Dat maakte veel goed natuurlijk.

We hebben online allerlei recepten gevonden en uiteindelijk is ons recept weer een mengelmoesje geworden, en ook weer(ja het gaat bijna vervelen hè) erg lekker en leuk om te maken. De Missus heeft heel veel zelf gedaan: alles afgewogen, kruidnagels vijzelen voor kruidnagelpoeder, mengen, de nootjes gerold. De truc bij het rollen is om geen druk uit te oefenen: je rolt het balletje in de kom van beide handen zonder kracht te gebruiken, dan heb je in een paar tellen een mooi resultaat. Gelukkig waren de pepernoten erg goed gelukt, hoewel wel wat te groot. We rolden ze zo groot als pepernoten (ideetje van de Missus) wat eenmaal gebakken resulteerde in pepernoten ter grootte van bitterkoekjes. Als je ze zo groot als een knikkertje rolt krijg je waarschijnlijk een beter resultaat. Zwarte Piet vond ze hoe dan ook lekker, want de schoentjes waren vol kadootjes vanochtend.

Ingrediënten:

  • 250 gr zelfrijzend bakmeel (voor glutenvrije pepernoten: zeef 180 gr rijstemeel of maïzena met 1 flinke tlp bakpoeder en 70 gr boekweitmeel)
  • 125 gr bruine basterdsuiker
  • 2 gr zout
  • 1/2 dl melk
  • 100 gr boter, kamertemperatuur
  • 10 gr (2 el) speculaaskruiden, of:
  • 5 gr kaneelpoeder
  • 2 gr kruidnagelpoeder
  • 2 gr kardamompoeder
  • 2 gr gemberpoeder

Materialen:

  • weegschaal
  • mengkom
  • zeef
  • mixer of garde en pannenlikker
  • evt maatlepels
  • bakplaat en bakpapier
  • vershoudfolie
Roer de boter zacht met de mixer en voeg de suiker, het zout en de kruiden toe. Wij hadden geen kruidnagelpoeder en hebben daarom kruidnagels in de vijzel fijn gemalen en daarna door een fijne zeef toegevoegd. Meng goed, zeef daarna het bakmeel boven de kom en kneed samen met de melk tot een soepel deeg. Rol het deeg tot een dikke worst, pak in in het vershoudfolie en leg zeker 30 minuten in de koelkast om op te stijven.
Verwarm daarna de oven voor op 175 C en leg de bakplaat bekleed met bakpapier klaar. Neem stukjes ter grootte van een knikker van het deeg en rol ze in beide handen tot mooie bolletjes.
Leg ze op de baklaat met voldoende tussenruimte: de bolletjes zakken in tot het bekende nootje en zetten bijna 2x uit. Bak in 15 minuten in het midden van de oven mooi bruin, laat ze daarna afkoelen en knapperig worden. In een trommeltje bewaren en ze blijven zeker twee dagen lekker.

meringues

 

Als er iets is wat vaak ‘overblijft’ na het koken dan is het wel een eiwit, bij ons dan in ieder geval. Recepten vragen vaak voor een extra- of zelfs alleen een dooier, zelden voor een extra eiwit. Meestal vries ik ze in voor later gebruik, gewoon in een mini-nep-tupperware met de datum erop gestift. We hadden van de week mayonaise gemaakt, of eigenlijk ik zelf (geen blogpost daarover, want geen Missus involved) dus er schoot weer een eiwit over.

Eigenlijk wilde ik macarons maken, maar toen ik zag hoe nauw die recepten luisteren leek het mij minder geschikt om met de Missus samen te maken en gingen we over op meringues. Meringues zijn eenvoudig te maken en toch heel lekker. Ik wilde ze eigenlijk een kleurtje geven maar ben dat ook weer vergeten blijkbaar, maar het resultaat is nog steeds wel mooi en lekker. Knapperig van buiten, zacht van binnen en ‘afgemaakt’ met verse slagroom en een dot jam. Lees verder

franse appeltaart

Het lekkerste fruitgebak komt uit Frankrijk, zonder twijfel. Toen ik als twintiger op vakantie alle Franse bakkerijtjes die ik tegen kwam binnenging om de verschillende gebakjes te proeven, kocht ik ook een keer een eenvoudig stuk platte appeltaart. Bladerdeeg en appel, meer leek het niet te zijn. Weer thuis ben ik gaan bakken met deze ingrediënten als basis en heb van daaruit deze lekkere en eenvoudige franse appeltaart gereconstrueerd. Hij is zo makkelijk te maken, en de ingrediënten heb ik meestal wel in huis dus de meeste mensen die mij al een tijdje kennen hebben hem al vaak voorgeschoteld gekregen. En nu, jaren later, kan mijn kleine hulpchef de taart bijna helemaal zelf in elkaar zetten. Heerlijk toch? Vandaag scheen een koud novemberzonnetje, dus een mooi moment om na het buitenspelen met neef Bliksem dit taartje te bakken om wat op te warmen.

Lees verder