Toen onze tuin begin vorig jaar opnieuw werd aangelegd wilde ik graag een moestuin, een grasmat, een terras en een vlierstruik. Ik ben dol op vlierstruiken: ze groeien altijd en overal, de bloesems én de bessen zijn verrukkelijk èn… (tromgeroffel) het is onkruid. Een soort eetbare underdog, what’s not to love? En terwijl de aanleg van het gazon, terras en de moestuin veel moeite vergden, groeide de vlierstruik als vanzelf in een hoekje. En nog één, en oh, daar nog één. Dit jaar bloeide de enig overgebleven struik (tsja) voor het eerst, en dan ook meteen uitbundig. Je ziet het eind van de lente overal: witte bloesemschermen die als gestipte groene reuzenballonnen langs de snelweg bloeien. Je kan van alles maken van zo’n bloesemscherm, siroop, pannenkoeken, beignets, champagne, maar wij maakten van de helft van de schermen aan onze struik limonade. De rest mag doorbloeien tot bessen en dan over twee maanden in de jam. Schudt de schermen na het plukken even, en kijk of er daarna nog insecten opzitten. Zo hoef je ze niet te wassen en houdt je zoveel mogelijk smaakstoffen in de limonade.
